و بالاخره نمره ی فارما اومد و پاس شدمم :) حقیقتا وقتی نمره ام رو دیدم باورم نمیشد ، خداروشکر که به خیر گذشت . فقط میمونه پاتوعملی که مارو پیر کرد تا جوابش بیاد ...
هرکسی که به اندازه ی نقطه ای ، ذره ای ، مقداری و... از من شناخت داشته باشه و باهام کم کم دو سه ساعت سر کرده باشه میدونه که علاقه ی بی نهایتی به موسیقی دارم ، بی کلام ، با کلام ، سنتی ، پاپ ، کلاسیک ، رپ ، راک و... فرقی نداره . همه مدلی به زبانهای مختلف گوش میدم . و اگر زبانی باشه که نفهممش ولی ریتم اهنگ و اوج و فروداش جوری باشه که دلمو ببره ، حتما میرم و معنی و مفهومش رو پیدا میکنم ، میخواد فرانسوی باشه ، روسی یا کره ای . خلاصه که با آهنگام دنیایی برای خودم دارم و اطرافیانم میدونن که محاله وقتی بیرون میرم یا زمانی که بیکارم منو بدون هندزفری ببینن . حتی شده که با دوستام یا خانواده بریم یه کافه ای و اونجا آهنگی پخش بشه یا مثلا شخصی درحال پیانو زدن یا سنتور باشه و من از خود بی خود نشم و پرت نشم تو خیالات خودم ! هرچند نمیگم که این خصلت همیشه خوبه و حتی گاهی شده که صدای اطرافیانم رو درآورده که تو وقتی داریم باهات صحبت میکنیم به ما اهمیت نمیدی !
همه اینارو نوشتم و روده درازی کردم که بگم بعد مدت ها ، آهنگی پیدا کردم ، ناب ، عشق ، خالص به معنای واقعی . در توصیف معناش هرچقدرم که بخوام حرف بزنم قطعا نمیتونه حسم و پرواز روحم رو توصیف کنه . لینک دریافتش رو اینجا میذارم که این حس خوب رو با بقیه شریک بشم .
دریافتچه بگویم از سالار عقیلی
پ.ن : من با اون تیکه ای که میگه آه ای جان ، اخر تا کی سر گردان ؟ مردم و زنده شدم ...
