With Smile

خب من هنوز اینجارو میخونم ولی متاسفانه دیر به دیر😑

اما دقیقا نمیدونم برای پست هات باید چه کامنتی بزارم و سکوت پیشه میکنم

ای کاش کانال تلگرامت هنوز بود یاسمن..از یه طرف به خاطر نبودنش خب اینجا نوشته هات خیلی بیشترشده ولی از یه طرف هم حس میکنم انگار فاصله بین مخاطب ها باهات زیاد شده

نمیخوای دوباره کانالت و زنده کنی؟

خب فرص کنیم که تو قبل از این هیچ‌وقت از خدا نخواستی یک زندگی شاد و پر از عشق داشت باشی. از الآن به بعد بخواه. تااازه اولِ راه دراز و قشنگ و پرپیچ‌وخمِ جوونی‌ته و دیر نیست.

می‌دونی، من قبل از دانشگاه به شغل زیاد فکر نمی‌کردم. فکر می‌کردم منبع درآمده که فقط یه پولی در آری (و چه خوب اگه زیاد باشه) و بقیۀ وقتت رو به چیزایی بگذرونی که دوست داری. ولی الآن چند ماهه فهمیدم شغل خیلی بیشتر از منبع درآمده فقط. من می‌تونم کسی باشم که صبح‌ها با شور و شوق از خواب بیدار شم و مسیری رو طی کنم که برسم به محل کارم و اونجا مطابق با ارزش‌های زندگی‌م کاری رو انجام بدم و هر روز تلاش کنم که بهتر از دیروز باشم. یا اینکه می‌تونم به‌زور و بااکراه از خواب بیدار شم و برم جایی که لحظه‌شماری می‌کنم ساعت کاریم تموم شه و حتی شاید گاهی اوقات ازش بزنم و مسلمه که این کار رو اون‌قدر دوست ندارم که خالصانه برای بهتر انجام دادنش تلاش کنم.

شغل تقریبا یک‌سوم زندگی رو به‌طور مستقیم درگیر می‌کنه، و ممکنه با روابطی که با همکارها به‌وجود میاد بیش از این باشه.

می‌خوام بگم زیاد از اینکه قبلا فقط و فقط به فکر پزشکی بودی خودت رو سرزنش نکن. سیستم آموزشی و فرهنگی ما جوری نبوده که راهنمایی کنه بچه‌ها رو به‌سمت لایه‌های بالاتر. ما تا ۱۸ سالگی بزرگ‌ترین و تنها هدف‌مون کنکور بوده معمولا! (به‌نظرم خوش به حال اونایی که نبوده‌). ولی اگه الآن واقعا پزشکی رو دوست داری و وقتی به چهل‌پنجاه‌سالگی ایدهآلت فکر می‌کنی، توش نقش یک پزشک رو داری‌؛ حسرت خوردن رو متوقف کن و بدون بخش بزرگی از راه رو درست اومدی. صرفا باید راهت رو قشنگ‌تر کنی و به سایر ابعاد وجودت هم رسیدگی کنی و شادی و عشق بیشتری رو اضافه کنی.

من جدیدا کتاب شادمانی درونی مارتین سلیگمن رو به‌توصیۀ مشاورم خوندم و تا حدودی برام مفید بود. اگر تو هم تونستی از کتابخونه امانت بگیری یه امتحان بکن. گفتم کتابخونه چون کتاب کلا گرونه و اینا هم طوری نیستن که همه خوش‌شون بیاد. یه‌وقت هدر نره سرمایه‌ت :)

امیدوارم زودتر بی‌حوصلگی‌ت رفع شه و بتونی نقاشی کنی که رنگ‌های بیشتری اضافه کنی به روزهای زندگی‌ :))

خوشحالم که دیگه هوای حوصله‌ات کمتر ابری‌ست :)