امشب اونقدر خوشحالم که نمیخوام به شب های قبل و پست هایی که هی نوشتم و هی پیش نویس کردم ، فکر کنم . دارم به باریکه نوری که امشب در قلبم تابید فکر میکنم . لحظه ای که پدر با سیمکارتی که از فروشگاه هدیه گرفته بود اومد و به من گفت برو تو جیبم همون چیزیه که دنبالش بودی و میدونی اون لحظه حس کردم قلبی که برای مدت ها یخ زده بود ، گرم شد . حالا برای فردا منتظرم و تجربه ی جدید . قراره که فردا به عنوان مراقب سلامت با مردم تماس بگیرم و خب میدونی بعد مدت ها حس میکنم که قراره مفید باشم و گذشته از این ها با این که علوم پایه عقب افتاد اما به زودی فیزیوپات شروع خواهد شد و من خیلی منتظر و مشتاق این هستم که بدونم واقعا چطورخواهد بود و از طرفی میگن که دوره ی مهمی در سواد آینده محسوب میشه برای همینه که میخوام تمام تلاشم رو به کار بگیرم .
پ.ن ۱: تقریبا یک هفته است که برنامه بدنسازی و کاهش چربی شکم رو از گوگل پلی دانلود کردم و در هر شرایطی که بودم سعی کردم ادامه بدم . روزهای اول ، از درد شکم و کمر و پا هرچقدر که بگم کم گفتم ، یک حرکت پلانک ساده رو حتی نمیتونستم تا ده ثانیه انجام بدم و واقعا تعجب کردم چون حس میکردم به خاطر پیاده روی بدنم آماده هر نوع ورزشیه ، حالا بعد یک هفته میبینم که بدنم به آرامی داره شکل میگیره و گرم میشه ، شاید عجیب باشه ولی میبینم که تمرکزم هم بیشتر شده . اون زمانی که آهنگ میذارم و سعی میکنم در طول ورزش جز فکر کردن به کشش عضلاتم به چیزی فکر نکنم ، یه آرامش ذهنی عجیبی رو حس میکنم و با تمام اینا دارم فکر میکنم چرا من این همه سال از معجزه بدنسازی و ورزش غافل بودم ؟
پ.ن۳ : صرفا چون هیچ ایده ای برای عنوان نداشتم این بار اینجوری شد ولی بعد به ذهنم اومد که کار جالبی به نظر میاد .
