امتحان پره رو هم دادیم و امروز جوابش اومد ، دوماه قبل امتحان برای من دوماه خیلی عجیبی بود . تا به حال یاد ندارم تو زندگیم به این شکل سعی کرده باشم که روی سلامت روح و جسمم کار کنم و بعضی روزا از خودم میپرسیدم اسمایل واقعا این تویی که تونستی این عادت هارو ترک کنی و تغییرش بدی ،روی روح و روانت کار کنی و جسمت رو سالم نگه داری ؟ خدا تو این دو ماه خیلی بهم کمک کرد و بعضی وقتا واقعا دستش رو می دیدم که به سمتم گرفته و داره منو از منجلاب در میاره .. روز موعود رسید و رفتیم امتحان دادیم ، به نظرم امتحان خیلی سخت میومد و یه سری اشتباهات بچگانه هم قبلش داشتم و همه اینا به علاوه میزان تلاشی که کرده بودم دست به دست هم داد تا از نتایج امتحانم چندان راضی نباشم ، هر چند تصور بدتر از این هارو داشتم و انقدر ناامید بودم که همچین نمره ای اون لحظه برام رویایی میومد ولی بعدتر که نتایج بچه هارو دیدم ، متوجه شدم که خب رتبه ی دلخواهم رو نیاوردم . از اینا که بگذریم تا چند روز بعد این که امتحان رو صحیح کردم اگر بخوام صادقانه اعتراف کنم دچار تزلزل در عقایدم شدم و گاهی با خودم میگفتم خدایا یعنی منو ندیدی که چقدر تلاش کردم و چقدر سعی کردم که در درونم تغییرات ایجاد کنم و خب درونم غوغایی بود این که بقیه قطعا بیشتر تلاش کردن و خب درست هم بود و من نمیخواستم باور کنم خلاصه که با افکار عجیبی دست و پنجه نرم میکنم اما ته ته دلم بازم میگه که خدای مهربون که همیشه حواسش به بنده هاش بوده و هست قطعا برنامه ای برام چیده که عقل ناقص من نمیتونه بفهمه و شاید امید به همین یه جمله است که باعث میشه درنهایت خودم رو بسپارم به دستای پور نورش ، چرا که میدونم خوبی بنده هاش رو میخواد .
پ.ن : موضوع دیگه ای که میخواستم درباره اش بنویسم ، حمایت همه جانبه اش بود ، که اگر حمایتش رو و این جمله خداروشکر ِ بعد از گفتن نمره ام بهش رو نداشتم ، قطعا از تنهایی مرده بودم ، این که بدون این که بدونه حتی نمره ام چند میشه و پاس میشم یا نه برام کادوم رو پیشاپیش خرید و تمام این دوماه رو کنارم بود تا آرامش داشته باشم ، خدای مهربونم میشه برام سالم نگهش داری ؟ میشه همیشه کنارم داشته باشمش ؟ اینا جملاتی بود که امشب با اشک و ناله از خدا خواستم . امیدوارم خدا همه ی عزیزان رو حفظ کنه و نگه دارشون باشه .
خدایا شکرت
